කාලය (කාල භේදය), විධිය (ක්‍රියාවිධිය), ඒකවචන බහුවචන භේදය හා පුරුෂය හැඟවීමට, ක්‍රියා පදය ක් ලක්වෙන සියලුම වෙනස්කම්වලට කියනු/දෙනු ලබන නාමය/නම නම් වරනැඟීම යි/වේ.

{Conjugation is the name given to all the changes that a verb undergoes to denote time (Tense), manner (Mood), Number and Person.}

ප්‍රබල ක්‍රියා පදවල වරනැඟීම් හා දුබල ක්‍රියා පදවල වරනැඟීම් ලෙසින්, ඉංග්‍රීසියෙහි ප්‍රධාන වරනැඟීම් දෙකකි.

{There are two main Conjugations in English, that of Strong Verbs and that of Weak Verbs.}

ප්‍රබල ක්‍රියා පද හඳුනාගැනීම → ප්‍රබල ක්‍රියා පදවල අතීතකාලය සාදාගනු ලබන්නේ, ප්‍රබල ක්‍රියා පදයේ ප්‍රධාන ස්වර අකුර (ස්වරය) වෙනස්කිරීම මඟින් ය.

{Strong Verbs are those in which the past tense is formed by changing the main vowel of the present tense.}

Draw → Drew

Drink → Drank

Get → Got

Know → Knew

Sing → Sang

ආදී ලෙසිණි. {Etc.}

දුබල ක්‍රියා පද හඳුනාගැනීම → දුබල ක්‍රියා පදවල අතීතකාලය සාදාගනු ලබන්නේ, දුබල ක්‍රියා පදයේ වර්තමානකාල පදයට d, ed හෝ t එකතුකිරීම මඟින් ය.

{Weak Verbs are those in which the past tense is formed by adding d, ed or t to the present tense.}

Dance → Danced

Guess → Guessed

Mean → Meant

ආදී ලෙසිණි. {Etc.}